2 przeciwległe narożniki
i współczesny
deptak na ul. Niezależności czy też Niepodległości
W Stanisławowie ulica ta nazywała się Sapieżyńska
W przedwojennej Polsce Sapieżyńska uchodziła za najelegantszą ulicę na wschód od Lwowa. Domy były tu wyższe niż w jakimkolwiek pobliskim mieście, sklepy miały wielkie, pięknie urządzone witryny, wcale nie gorsze od tych we Lwowie. Eleganckie towarzystwo umawiało się w kawiarniach, miłośnicy książek tracili głowę w księgarni Jasielskiego.
W latach 30. XX wieku ulica błyszczała neonami, a po szerokich chodnikach przelewał się tłum. Miała własną galerię z eleganckimi sklepami i kawiarniami. Tu, pod szklanym dachem, można było się poczuć niemal jak w Wiedniu.
Początkowo ulicę nazywano Drogą Tyśmienicką, a Sapieżyńską stała się dopiero w 1869 roku na cześć Lwa Sapiehy, kanclerza wielkiego litewskiego, w 300. rocznicę podpisania unii lubelskiej.
http://wyborcza.pl/alehistoria/1,127743,12115374,Sapiezynska___szyk_Galicji_Wschodniej.html
Kamienica Leona Grauera, ul. 3 maja i Sapieżyńska, Stanisławów, tzw. karlsbadzki skład porcelany
Szkoła realna, ul. Sapieżyńska, Stanisławów
Kamienica Hermana Bassa, potem Bank Hipoteczny, ul. Sapieżyńska, Stanisławów
zraszacz
