Boelcke-Kaserne concentration camp (transl. Boelcke Barracks; also Nordhausen) was a subcamp of the Mittelbau-Dora concentration camp complex where prisoners were left to die after they became unable to work.
It was located inside a former Luftwaffe barracks complex in Nordhausen, Thuringia, Germany, adjacent to several pre-existing forced labor camps.
During its three-month existence, about 6,000 prisoners passed through the camp and almost 3,000 died there under „indescribable” conditions.
More than a thousand prisoners were killed during the bombing of Nordhausen by the Royal Air Force on 3–4 April 1945.
Their corpses were found by the US Army units that liberated the camp on 11 April.
https://en.wikipedia.org/wiki/Boelcke-Kaserne_concentration_camp
Około 8 stycznia 1945 r. W dwóch halach samochodowych baraków utworzono podobóz do obozu koncentracyjnego Mittelbau-Dora.
W tym czasie liczba więźniów wynosiła kilkaset, a na początku kwietnia 1945 roku liczba ta wzrosła do 6000, w tym 2168 Polaków.
Komendantem obozu był Heinrich Josten, zastępcą Stellvertreter Josef Kestel. Przydziałem więźniów do pracy zajmował się Hans Zogalla.
Podobóz Boelcke-Kaserne pełnił funkcję punktu zbiorczego dla więźniów zatrudnionych przy produkcji w około 30 zakładach zbrojeniowych w Nordhausen.
Od końca stycznia 1945 r. „Hala II” była centralnym obozem chorych i zagłady obozu koncentracyjnego Mittelbau i podobozów.
Tablica informująca, że przed nami znajduje się teren obozu koncentracyjnego Außenlager Boelcke-Kaserne, podobozu Mittelbau-Dora
Warunki mieszkaniowe w obozie Boelcke-Kaserne były skrajnie złe. Nie było prycz, więźniowie musieli spać w cienkiej warstwie słomy.
W jednym z garaży znajdowały się cztery bloki więźniów zdolnych do pracy, dla których warunki były nieco lepsze, ale racje żywnościowe były rażąco niewystarczające do podtrzymania życia.
W drugim garażu więźniowie byli pozostawieni na śmierć.
Ponad 3000 więźniów zostało zmuszonych do przebywania na obszarze zaledwie 1800 metrów kwadratowych.
Toalety nie pracowały z powodu braku wody.
Podłoga była co jakiś czas zwilżana w celu oczyszczenia odchodów.
Za nieludzkie warunki w dużej mierze odpowiadał lekarz SS Heinrich Schmidt.
Warunki te były wykorzystywane do motywowania więźniów z innych podobozów do ciężkiej pracy, aby nie zostali wysłani na śmierć w Boelcke-Kaserne.
Więźniowie nazywali to „żywym krematorium” (niem. Lebendes krematorium).
Śmiertelność była tak wysoka, że utworzono specjalne komando robocze do przenoszenia zwłok.
Więźniowie wyznaczeni do tego zadania mogli pobierać racje zmarłych.
Z zabudowań obozu pozostały trzy hale garażowe – odbudowane i zmodernizowane w 1996 roku.
Tablica na ścianie hali obozowej
Pomnik z 1970 roku, upamiętniający ofiary obozu Boelcke-Kaserne
Seit den 1970er Jahren erinnert ein Gedenkstein an die Opfer des Außenlagers in der Boelcke-Kaserne
Pamięci 1278 ofiar obozu koncentracyjnego Dora
Zum gedenken 1278 opfer vom KZ Dora
Plan obozu KZ Nordhausen Boelcke-Kaserne
Następstwa nalotu bombowego RAF 3 i 4 kwietnia 1945 r., Który zniszczył Boelcke-Kaserne i zabił około 1300 więźniów.
Boelcke-Kaserne Nordhausen
https://nordhausen-wiki.de/wiki/Boelcke-Kaserne_Nordhausen#Kaserne
Die Boelke-Kaserne
https://www.stadtansichten-nordhausen.de/die-boelke-kaserne/#prettyPhoto