Poznań, ul. Wroniecka 17, dawna Nowa Synagoga



Pamięci Żydów poznańskich zamordowanych w latach 1939-1945 przez niemieckich okupantów.

W tym budynku znajdowała się synagoga zbezczeszczona i zamieniona na pływalnię przez Niemców podczas II Wojny Światowej

To the memory of the Poznań Jews murdered in the years 1939-1945 by the german occupiers

This building housed a synagogue which was desecrated and turned into a swimming pool by the Germans during World War II


https://pl.wikipedia.org/wiki/Nowa_Synagoga_w_Poznaniu

Synagogę wzniesiono na planie krzyża równoramiennego i zwieńczono kopułą pokrytą miedzianą blachą. Budowa łączyła w sobie styl neoromański z neomauretańskim z bogato zdobionym wnętrzem. W jej centrum znajdowała się aron ha-kodesz, przed nią bima, a od sali modlitw oddzielała ażurowa balustrada[1].

Uroczyste otwarcie synagogi nastąpiło 5 września 1907 roku o godzinie 11:30. Wówczas rabin Wolf Feilchenfeld otworzył drzwi i zaprosił do wnętrza gości. Następnie wniesiono zwoje Tory i po raz pierwszy odmówiono modlitwę Szema Izrael. Na zakończenie uroczystości rabin gminy reformowanej Philips Bloch odmówił modlitwę za ojczyznę oraz cesarza.

Podczas II wojny światowej, 1 września 1939 roku w synagodze odbyło się uroczyste nabożeństwo z udziałem rabina Poznania, Jakuba Sendera, w intencji zwycięstwa Oręża Polskiego. 9 września o godzinie 9 rano w synagodze odbyły się ostatnie modły.

Od czasu wkroczenia wojsk niemieckich do Poznania nastąpiła stopniowa dewastacja synagogi. 15 kwietnia 1940 roku została usunięta ostatnia gwiazda Dawida. W tym samym roku została przebudowana na krytą pływalnię dla żołnierzy Wehrmachtu, co nadało budowli obecny kształt. W trakcie przebudowy całkowicie zniszczono wnętrze, uproszczono bryłę, rozebrano kopuły, zmieniono wszystkie otwory.