Homel, Kompleks parkowo pałacowy Rumiancewów-Paskiewiczów

Lenin za plecami ma główna atrakcję Homla, kompleks parkowo pałacowy Rumiancewów-Paskiewiczów.
Widok ze skarpy na której stoi pałac na rzekę Soż

potańcówka przed pałacem

za tabliczką:
kwietnik z pierwszej połowy XIX wieku
beton zbrojony
stanowił element małej architektury parku
odnaleziony w lipcu 2008 w trakcie prac porządkowania nabrzeża rzeki Soż

Nikołajowi Piotrowiczowi Rumiancewowi mieszkańcy miasta Homel
Nikołaj Rumiancew − hrabia, mąż stanu Imperium Rosyjskiego, mecenas, kolekcjoner. Syn wojskowego rosyjskiego Piotra Rumiancewa.

http://www.radzima.org/pl/object/1206.html

Po pierwszym rozbiorze Rzeczypospolitej Homel znalazł się w granicach Rosji. Caryca Katarzyna II podarowała dobra homelskie feldmarszałkowi P. A. Rumiancewowi, który polecił rozebrać drewniany zamek – siedzibę polskich starostów i wzniósł na jego miejscu obszerny, klasycystyczny pałac.

Syn feldmarszałka, hrabia M. P. Rumiancew rozbudował pałac i założył wokół niego duży park.
W 1835 roku pałac i dobra homelskie znalazły się w ręku księcia Iwana Paskiewicza (według miejscowej tradycji Paskiewicz wygrał je od hrabiego S. Rumiancewa w karty), zwycięskiego wodza rosyjskiego w walce z polskim Powstaniem Listopadowym i ówczesnego carskiego namiestnika w Królestwie Polskim.
W ręku Paskiewiczów pałac i dobra homelskie pozostawały do 1917 roku.

Klasycystyczny pałac Rumiancewów, zbudowany w latach 1777-96 według projektu architektów J. M. Aleksiejewa i K. I. Blanka, był wielokrotnie rozbudowywany i przebudowywany w latach 1800-1805 (architekt J. Clarc), 1837-51 (architekt Adam Idzikowski), oraz w roku 1856.

W pałacu znajdowały się niegdyś liczne pamiątki kultury polskiej, sprowadzone tu przez Iwana Paskiewicza głównie z warszawskiego Belwederu i Zamku Królewskiego oraz z pałacu w Dęblinie.

Obok wieży w latach 1842-1922 (do momentu rewindykacji przez władze niepodległej Polski) stał konny posąg księcia Józefa Poniatowskiego dłuta Thorwaldsena, stojący obecnie przed Pałacem Namiestnikowskim w Warszawie.
Pomnik, ufundowany z polskich składek, został przez cara Mikołaja I podarowany Paskiewiczowi, a ten przywiózł go z Warszawy do swej rezydencji w Homlu.

Pałac w Homlu.
Na prawo od wieży widoczny pomnik konny Poniatowskiego

Pomnik Poniatowskiego na tarasie pałacu w Homlu

ciekawy artykuł: Tułactwo księcia Poniatowskiego
https://ioh.pl/artykuly/pokaz/tuactwo-ksicia-poniatowskiego,1064/

O powrót pomnika z Homla przedstawiciele Królestwa Polskiego bądź zamożni arystokraci starali się kilkakrotnie – w 1861, 1905 i 1917 r. – po rewolucji lutowej.
W tym ostatnim przypadku nie mówił „nie” bardzo życzliwy Polakom wnuk zdobywcy Warszawy.
Rzecz dało się zrealizować dopiero w 1922 r., gdy po kończącym wojnę polsko-bolszewicką traktacie ryskim (marzec 1921 r.) podjęto z Sowietami rozmowy o rewindykacji dóbr kultury.

.. wybrane miejsca pobytu pomnika

http://www.um.warszawa.pl/
Nowy odlew rzeźby, wykonany w latach 1948–1951 według modelu z Muzeum Thorvaldsena w Kopenhadze wykonanego przez Paula Lauritza Rasmussena, podarowało Warszawie Królestwo Danii

…ustaliłem po pozycji GPS, że to jest taras na którym stał pomnik Poniatowskiego.

park przy rezydencji Rumiancewów-Paskiewiczów

klasyczna wiewiórka z postawą roszczeniową wobec spacerowiczów

Kaplica grobowa Paskiewiczów zbudowana na wzór cerkwi rosyjskich i grobowiec rodu.

element założenia parkowo-pałacowego – Sobór Świętych Piotra i Pawła