Historia Pałacu Czynszowego sięga drugiej połowy XIX wieku. Budynek przez lata nazywany był błędnie Dresdner Bankiem. Podczas gdy prawidłowa jego nazwa, określająca także jego przeznaczenie, to Pałac Czynszowy. Prace nad jej budową ukończono w 1877 r. Ten należący do jednych z najbardziej okazałych kamienic w Legnicy budynek w swym założeniu miał być docelowo tzw. Pałacem Czynszowym. Zamieszkany przez przedstawicieli ówczesnej arystokracji i czołówki finansjery, wzorowany na stylu wiedeńskim, był prawdziwą wizytówką burżuazji, a lokalizacja w centrum miasta nadawała dodatkowej wartości pod względem reprezentacyjnym.
W latach 1905-1906 została przeprowadzona rozbudowa, a właścicielem budynku została instytucja kredytowa prowadzona przez Legnicko-Wołowskie Towarzystwo Ziemskie (Legnitzer-Wohlauer Fürstentumslandschaft).
W 1945 r. kamienica została przejęta przez Rosjan. Swoje miejsce miała tutaj Komenda Garnizonu oraz hotel dla obywateli radzieckich, którzy zostali do Legnicy skierowani do pracy i służby, a oczekiwali na przydział służbowego mieszkania. Około 1970 r. budynek został zaadaptowany na apartamenty dla oficerów radzieckich i ich rodzin.
