Ukraina. (Kharkiv, Харків, Харьков, Kharkov) Charków, Alfred Fedecki

Pionier kina i fotografii w Charkowie Alfred Fedecki (1857–1902)

… w 1888 roku Fedecki na wystawie fotograficznej w Brukseli otrzymał pierwszy złoty medal.
Następnie car Aleksander III wyraził szczególną wdzięczność za zdjęcia z miejsca wypadku kolejowego cesarskiego pociągu w charkowskiej guberni nieopodal stancji Borki, który miał miejsce 17 października 1888 roku.
Na zdjęciach został uwieczniony moment, gdy sam cesarz podjął się akcji ratowania rannych.
Fedecki zaś niebawem miał otrzymać z cesarskiego dworu złoty medal, za wysoką jakość fotografii, prezentowanych także w Moskwie na wystawie. Takiego odznaczenia nie otrzymał żaden rosyjski fotograf.

Niedoścignionym w tym czasie dziełem Fedeckiego były pierwsze eksperymenty fotografii rentgenowskiej, robione od 1896 roku, lub jak wówczas nazywano „fotografowanie niewidzialnych obiektów”.
Pierwszymi były zdjęcia szkieletu ręki i szkieletu królika.
Warto dodać, że miało to miejsce w tym samym roku, gdy Wilhelm Conrad Röntgen dokonał odkrycia promieniowania elektromagnetycznego, nazwanego promieniowaniem rentgenowskim, za które następnie otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki.
Sam zaś Fedecki pozostał w świecie medycyny niezauważony.

Na początku marca 1896 we własnym mieszkaniu dokonał próby zapisu głosu charkowskiej artystki operowej Brykinej.

Poszedł także za ówczesną modą na terenie Europy, czyli zajął się ruchomą fotografią.
Warto dodać, że były to pierwsze nagrania i pokazy filmów na terenie Imperium Rosyjskiego.
Po dziesięciu latach pobytu w Charkowie Fedecki nakręcił pierwszy film pt. Uroczyste przeniesienie cudownej ikony Matki Bożej Ozerskiej z Kuriażskiego klasztoru do Charkowa.

Od 1898 roku eksperymentuje nad robieniem i wywoływaniem kolorowych zdjęć.
Charkowska gazeta tak o tym pisała: Ostatnim słowem sztuki fotograficznej w ostatnim czasie są kolorowe zdjęcia.
Jeżdżący za granicę Alfred Fedecki przywiózł wzorce takich zdjęć, zachwycające swoim wykonaniem: wszystkie kolory tęczy okazały się dostępne dla fotografowania, przy pomocy różnorodnych udogodnień.
I tak w Charkowie niebawem pojawiły się pierwsze kolorowe zdjęcia, które dotychczas były wykonywane jedynie przez jedną firmę w Europie.
Obok Charkowa, planowano także w Warszawie wywoływać kolorowe zdjęcia nową metodą Fedeckiego.

Alfred Fedecki został także odkrywcą w dziedzinie fotografowania.
Chodzi o umieszczanie zdjęcia na kolorowym metalu i pokrycie go kwasem azotowym.
Charkowskie gazety z 1901 roku informowały, że nowy sposób – to ogromny postęp w dziele fotografii i ma przed sobą świetlaną przyszłość.

Dom Aflreda Fedeckiego przy ul. Sumskiej 3 w Charkowie

Tablica na domu Fedeckich
„W tym domu mieszkał i pracował Fedecki Alfred Konstantynowicz
znany fotograf, autor pierwszego filmu dokumentalnego w Imperium Rosyjskim”

Cmentarz katolicki przy ul. Puszkińskiej w Charkowie
http://czarnota.org/_gallery/albums/2013b/2017_05_05_018_Ukraine_Kharkiv_Ukraina_Charkow_Pushkinska_St_83_cemetery.jpg

kaplica

Jak Polacy Charków budowali. Część 1

Przed II wojną światową Polacy znajdowali się na czwartym miejscu wśród narodowości zamieszkujących miasto.
Pierwsza fala przybycia Polaków do Charkowa miała miejsce po rozbiorach Polski w XVIII wieku.
W następnych latach ich liczba systematycznie wzrastała.

Polacy należeli do wszystkich warstw społecznych. Wśród nich byli ludzie prości i trudniący się handlem, inteligencja, czyli profesorowie, lekarze, inżynierowie, urzędnicy, a także sportowcy czy księża.
W drugiej połowie XIX wieku w mieście było 10 polskich sklepów. Parafia rzymskokatolicka znajdowała się przy dawnej ulicy Mało Sumskiej, a przy obecnej ulicy Puszkinskiej znajdował się polski cmentarz katolicki, na którym zachowało się kilkanaście grobów z polskimi napisami, i kaplica cmentarna.

Mi nie udało się odnaleźć nagrobków Polaków na tym cmentarzu.

Przy powtórnym pochówku w danym miejscu Ukraińcy rzadko zachowują to co zastali, jak np. te nagrobki niemieckie, przesunięte w wolne zakamarki.